شتر مرغ از زمانهای بسیار قدیم قوه تخیل پیشینیان را برانگیخت . از روزگاران قدیم ، انسان از شتر مرغ در تهیه غذا لباس ، ظروف و زینت آلات استفاده می کرد . این حیوان را همچنین بمنظور استفاده از گوشت ، پوست ، پر و تخمهایش می کشتند . تخم این حیوان از قدیم ارزشمند بوده است .
تجارت تخم شتر مرغ در همه کشورهای اطراف دریای مدیترانه رواج داشت . تخم شتر مرغ با نقشهایی ارحیوانات روی آنها در ایسیس گروتو در ولچی ایتالیا یافت شده است و اتروسکن ها واردکنندگان تخمهای طلا و نقره اندود بودند . در اسپارتای باستان تخمی به نمایش گذاشته شده بود که لدا در هیبت قو و پس از ایجاد رابطه با زئوس ، گذاشته و دیو سکوری از آن خارج شده بود . بوشمن ها و بعد ها دریانوردان اروپائی دریافتند که تخم شتر مرغ منبع بسیار با ارزش غذایی است که مدتهای زیادی تازه باقی می ماند . هاتن تات ها از پوسته های کاملا خالی شده تخم شتر مرغ برای تهیه ظروف آب و از قطعات پوسته در ساختن مهره هایی برای گردنبند استفاده می کردند . گلدانها و فنجانهای کنده ماری شده ساخته شده از پوسته تخم شتر مرغ در 5000 سال پیش در مصر قدیم و بین النهرین و همچنین در اروپای پس از رنسانس استفاده میشده . امروز نیز از پوسته های تخم شتر مرغ برای ساختن گرنبند و کمربندهای زینتی و همچنین حمل آب استفاده میشود . در غرب افریقا ، مردم بر این باورند که تخم شتر مرغ خاصیت جادوئی دارد و از خانه ها در برابر صاعقه محافظت میکند . در جنوب اتیوپی ، تعداد تخمهای شتر مرغ روی گورها بر شمار دشمنانی دلالت دارد که متوفی آنها را کشته است ؛ از غرب اسیا تا نیجر در افریقا تخم شتر مرغ نمادی از نیروهای عبادی خلاق است . تصویر شتر مرغ اغلب در کارهای هنری حک شده روی صخره ها و نیز در فرهنگ عامه مردم و کتب مقدس و نوشته های اولیه ماقبل تاریخ وجود دارد . در آرامگاه توتان خامن ، تصویر شاه در حال شکار شتر مرغ با تیر وکمان از ارابه جنگی دیده میشود . این امر ظاهرا برای فراعنه نوعی امتیاز بشمار می آمد . اضافه براینکه شتر مرغ را برای استفاده از گوشت ، پوست و پرهایشان شکار می کردند . مصریها ، یونانیها و رومیهای باستان این پرنده را در محلهای محصور پرورش می دادند . پرندگان محصور را برای تهیه خوراک ، پروار می کردند و زنان مصری و رومی در مجالس تشریفاتی و رسمی به شتر مرغ سواری می پرداختند . در روم ، شتر مرغ را در سیرک به نمایش در می آوردند . کمودوس امپراطور روم در قرن دوم ، سر شتر مرغ را از تن جدا می کرد ؛ این پرنده بی سر پیش از آنکه بمیرد ، دیوانه وار به دور خود می چرخید و تماشاچیان سرگرم می شدند . گاهی از شتر مرغ برای کشیدن ارابه های کوچک استفاده می کردند . در برخی مراسم ، بطلمیوس فیلادلفوس از ارابه ای استفاده می کرد که با هشت شتر مرغ کشیده میشد . همسرش تندیسی داشت که او را سوار بر شتر مرغ نشان میداد . هلیوگابالوس امپراطور قرن سومکه رفتاری نا متعارف داشت در ضیافتی با 600 مغز شتر مرغ از میهمانان خود پذیرائی کرد . از پر شتر مرغ قرنها برای تزئین استفاده می کردند . در قرن هفدهم در اروپا برای پرورش شتر مرغ بمنظور استفاده از گوشت آن تلاش شد . اما تلاشها بی نتیجه بود . بی تردید از دیر باز مبنای اهلی کردن این پرنده شیفته بودن انسان به پرهای شتر مرغ بعنوان نوعی وسیله تزئین بود . پوشیدن لباسهای مزین به پر شتر مرغ ، بعنوان نوعی لباس بسیار شیک در نیمه دوم قرن هیجدهم توسط ماری آنتوانت در فرانسه رواج یافت . تا قرن 19 همه پرهای شتر مرغ که به اروپا میرسید از شکار شتر مرغ وحشی در شمال افریقا و عربستان بدست می آمد . افزایش رو به رشد محبوبیت پر شتر مرغ در جهان مد در نیمه نخست قرن 19 به کاهش شمار شتر مرغ در حیات وحش انجامید و این امر جامعه سازش را در پاریس در سال 1851 بر آن داشت تا برای اهلی کردن موفق شتر مرغ در مستعمرات فرانسه و همچنین برای پرورش آن در اروپا جوائزی در نظر بگیرد . نخستین نتیجه موفق این کوشش در سال 1856 در الجزیره بدست آمد . اما در همان زمان ، در زمینه اهلی کردن شتر مرغ مستقلا تلاشهایی در جنوب افریقا انجام شد . بعدها پرورش شتر مرغ در آسیا و استرالیا و شمال و جنوب آمریکا به اجرا درآمد . شمار شتر مرغها در نیمه دوم قرن 19 بطور چشمگیری کاهش یافت و زندگی آنها بدلیل افزایش مستقیم کشتارشان (بدنبال کشف الماس در سنگدان آنها ) و انهدام زیستگاههایشان تهدید شده بود اما جمعیت اهلی شده شتر مرغ در ناحیه ای از آفرقای جنوبی افزایش قابل توجه داشت . نخستین مزرعه پرورش شتر مرغ در سال 1865 در آفریقای جنوبی ایجاد شد که هر 6 تا 8 ماه یکبار از پر آنها استفاده می کردند . مزارع پرورش شتر مرغ بتدریج در دیگر کشورها ، بویژه مصر ، استرالیا ، نیوزیلند ، ایالات متحده و آرژانتین گسترش یافت ، بطوریکه شمار کل شتر مرغ بشکل تجاری تا سال 1913 به بیش از یک میلیون رسید . تجارت پر منفعت پر شتر مرغ حدود 50 سال ادامه داشت تا اینکه با آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914 به طرز وحشتناکی در هم شکست . پس از سقوط قیمت بازار ، پرورش شتر مرغ در سطح پائینی باقی ماند و شمار مزارع پرورش شتر مرغ بشکل چشمگیری تا جنگ جهانی دوم کاهش یافت . با این همه ، صنعت پرورش شتر مرغ در مقیاسی کوچک در افریقای جنوبی و عمدتا از طریق تنوع بخشیدن به محصولات مصرفی ادامه یافت پس از آن افزودن بر پر شتر مرغ از گوشت و پوست آن استفاده میشد و بدین ترتیب صنعت پرورش شتر مرغ به طور منظم رشد کرد . امروزه تمامی قسمت های این پرنده قابل استفاده می باشد و مد پرستی تنها عامل تاثیر گذار بر پروشس موفقیت آمیز شتر مرغ نیست.
در سال 1968 درست پیش از مجازات های اقتصادی صادرات پوست شترمرغ از آفریقای جنوبی به ایالت متحده آمریکا به بیش از 90 هزار جلد در سال میرسید کمبود پوست شتر مرغ در سال های بعد از 1986 موجب افزایش قیمت آن شد . این امر پرورش شتر مرغ را از لحاظ اقتصادی پر سود جلوه داد و در نتیجه شماری از علاقه مندان در اروپا به ویژه در ایالات متحده آمریکا برای پرورش شتر مرعغ در جهت تامین تقاصاهای بین المللی تلاش کردند ، صنعت پرورش شتر مرغ در جهان امروزه جشه داشته است و به نظر میرسد آتی آن نیز حتمی است .
